Bockkazematten

Beschrijving

In het jaar 963 bouwde Graaf Siegfried op de Bock-rots een kasteel; dit was de basis voor de latere stad. In het verloop van de eeuwen werden geweldige ringmuren aan de westkant aangelegd, die de Bourgondiërs er toch niet van hebben kunnen afhouden, de stad 1443 in te nemen. Luxemburg bleef daarna 400 jaar onder vreemde heerschappij. De beste vestingsbouwers van de bezettende machten (Bourgondiërs, Spanjaarden, Fransen, Oostenrijkers en de Duitse Bond) maakten van de stad één van de sterkste vestingen ter wereld: het "Gibraltar van het Noorden". De verdediging geschiedde door 3 vestingsgordels met 24 forten en nog eens 16 andere belangrijke versterkingen alsmede door middel van een enorm ondergronds netwerk van 23 km kazematten. De kazematten boden niet alleen een schuilplaats aan duizenden soldaten mét hun paarden, maar huisvestten ook ateliers, bakkerijen, slagerijen enz. In 1867 moest de vesting ontruimd en afgebroken worden omdat Luxemburg tot neutraal gebied was verklaard. Tijdens de afbraak, die 16 jaar duurde, verdwenen ook de gebouwen die boven op de Bock stonden. Het was echter onmogelijk de kazematten op te blazen zonder schade voor bepaalde gedeelten van de stad aan te richten. Men beperkte zich tot het sluiten van de voornaamste ingangen en verbindingen; overgebleven zijn nog 17 km kazematten, gedeeltelijk over verschillende verdiepingen verdeeld. Eindeloze trappen zijn tot 40 meter diep in de rotsen uitgehakt.